Waar worden kogellagers van gemaakt?
Om te kunnen garanderen dat kogellagers langdurig wrijvingsarme rotaties mogelijk maken, moeten ze wel van stevige materialen gemaakt zijn. We leggen je graag uit van welke materialen kogellagers precies gemaakt worden.
Waar zijn de ringen en kogels van kogellagers van gemaakt?
moeten zware omstandigheden kunnen doorstaan. Ze staan vaak onder flinke druk, de temperaturen kunnen afhankelijk van het apparaat waarin ze gemonteerd zijn behoorlijk oplopen en soms zijn er chemicaliën in het spel. Daar kan dus niet zomaar ieder materiaal voor gebruikt worden. Voor de ringen en de kogels wordt daarom overwegend chroomstaal met een hoog koolstofgehalte gebruikt. Chroomstaal is opgebouwd uit ijzer, chroom en koolstof, waardoor het hard en slijtvast is. Onder de meeste omstandigheden is chroomstaal ook corrosiebestendig, maar het is wel gevoelig voor corrosie als het blootgesteld wordt aan vocht en vloeistoffen.
Als de situatie vraagt om een meer corrosiebestendig lager, is de meest voor de hand liggende oplossing om een kogellager van 440 RVS te gebruiken. Dit magnetische staal is zeer hard en uitstekend bestendig tegen corrosie. Het is echter niet geschikt als het kogellager in contact komt met zout water en verschillende chemicaliën. In dat geval is het verstandiger om een kogellager van 316 RVS te gebruiken. Houd er wel rekening mee dat 316 RVS aanzienlijk zachter is dan chroomstaal en 440 RVS. Voor zware belastingen en hoge rotatiesnelheden is het daarom niet geschikt.
Een andere goede oplossing voor toepassingen die om corrosiebestendig materiaal vragen is een keramiek kogellager. Meestal gaat het dan om zirkonia of siliciumnitride. Deze zijn ideaal voor extreme temperaturen en corrosiebestendig. Ook kunststof lagers zullen niet gaan corroderen, maar die zijn wel alleen geschikt voor lage belastingen en rotatiesnelheden. Daarentegen hebben kunststof lagers wel het voordeel dat ze niet magnetisch zijn, net als keramieke lagers en 316 RVS lagers.
Waar zijn de kooien van kogellagers van gemaakt?
De kogels tussen de binnenring en de buitenring van het kogellager zitten vrijwel altijd in een kooi die ervoor zorgt dat ze op hun plek blijven en niet met elkaar in contact komen. Dat is belangrijk, omdat zo gegarandeerd kan worden dat de belasting gelijkmatig over de kogels verdeeld wordt. Bovendien verkleint de kooi het risico op slippen of slijtage. De kooi is vrijwel altijd gemaakt van een ander materiaal dan de ringen en de kogels van een kogellager. Meestal gaat het om een staallegering of een andere metaallegering, kunststof of een composietmateriaal.
Stalen kooien worden gebruikt voor hoge belastingen, hoge temperaturen en andere extreme omstandigheden. Walserijen en steenbrekers zijn bijvoorbeeld gebaat bij een stalen kooi. Messing kooien staan bekend om hun schokbestendigheid en kunnen zichzelf smeren, omdat messing relatief zacht is. Dat betekent ook dat messing minder hitte genereert. Kogellagers met een kunststof kooi wegen aanzienlijk minder dan de andere opties. Hierdoor kunnen ze minder zwaar belast worden, maar ze kunnen wel hoge rotatiesnelheden aan. Bovendien zijn kunststof kooien volledig corrosiebestendig, waardoor ze geschikt zijn voor vochtige of natte omstandigheden. In pompen zijn bijvoorbeeld vaak lagers met deze kooien te vinden.
Als de kooi van kunststof gemaakt is, gaat het bijna altijd om een kooi van kunstmatige polymeren, zoals polyamide, polytetrafluoretheen (PTFE) of polyetheretherkoton (PEEK). PEEK is daar de meest hittebestendige van. Kogellagers met kunststof kooien zijn de voordeligste optie, maar de kooien zijn ook een stuk minder stevig dan kooien van messing of staal. Staal is sterker dan messing, maar voor hoge snelheden is messing geschikter. Voor een lager dat in een vacuüm gemonteerd moet worden is een kooi met zelfsmerende eigenschappen een must.
Van welke materialen zijn de afdichtingen gemaakt?
In een omgeving die niet hygiënisch te houden is, is een afdichting aan één of beide zijden van het kogellager noodzakelijk om de kogels tegen vuil en slijtage te beschermen. Deze afdichtingen zijn altijd van staal of van rubber. Stalen afdichtingen zijn geschikt voor hogere toerentallen, omdat ze geen contact met de binnenring maken en er dus geen extra wrijving optreedt. Dat betekent echter ook dat ze niet volledig afsluiten, waardoor ze bijvoorbeeld voor vochtige omgevingen of grote hoeveelheden vuil niet geschikt zijn. Kogellagers met stalen afdichtingen zijn te herkennen aan het achtervoegsel Z voor één zijde en ZZ of 2Z voor beide zijden.
Ook een rubberen afdichting heeft een stalen afdichtingsring, maar dan met een rubberen omhulsel dat door een groef in de binnenring loopt. Rubberen afdichtingen maken dus slepend contact met het lager, waardoor er meer wrijving optreedt dan bij een stalen afdichting. De maximale rotatiesnelheid ligt daardoor een stuk lager. Het verschil kan oplopen tot ongeveer een kwart. Daar staat tegenover dat rubberen afdichtingen beter beschermen tegen vuil. Een kogellager met rubberen afdichtingsringen is te herkennen aan het achtervoegsel RS voor één zijde en 2RS voor beide zijden. Bij wordt in plaats van 2RS het achtervoegsel DDU gebruikt.
Heb je hulp nodig bij de materiaalkeuze van het lager? Onze klantenservice helpt je graag verder.